Ponieważ D‑mannoza wpisuje się doskonale w coraz powszechniejszy trend szukania terapii niepowodujących lekooporności, jest przedmiotem intensywnych badań klinicznych. W ostatnich latach opublikowano wiele wyników badań nad jej skutecznością – i to zarówno w leczeniu zakażeń układu moczowego, jak i w profilaktyce ich nawrotów.

W jednym z tych badań, B. Kranjčec i współpracownicy wykazali, że profilaktyczne stosowanie D‑mannozy przewyższa placebo i nie ustępuje ciągłej profilaktyce antybiotykowej nitrofurantoiną. Jednak, w porównaniu z antybiotykoterapią, stosowanie D‑mannozy było obarczone znacząco niższym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych².

W innym badaniu, lekarze D. Porru, A. Parmigiani i współpracownicy odnotowali czterokrotnie wyższą skuteczność – mierzoną czasem wolnym od nawrotu zakażenia³ – codziennego stosowania D‑mannozy w porównaniu z cotygodniowym podawaniem kotrimoksazolu. Jak zapisano we wnioskach z badania: „D‑mannoza okazała się bezpieczną i skuteczną metodą leczenia nawracających ZUM (Zakażeń Układu Moczowego) u dorosłych kobiet.